Kort na zijn geboorte veranderde Afeni Shakur de naam van haar zoon in Tupac Amaru Shakur, naar een historische Inka-revolutionair. Onderstaand is een beknopte biografie van de grootste inheemse leider in de Amerikas tijdens de Europese kolonisatie.

Copyright 2007, Marc Becker – “Encyclopedia of Activism and Social Justice”. Vertaling door tupac.be.

Portret van Túpac Amaru II

Túpac Amaru II werd in 1738 net buiten Cuzco – de voormalige hoofdstad van het Inka-rijk – geboren als José Gabriel Condorcanqui. Hij was een afstammeling van de laatste Inka-keizer, Túpac Amaru, die in 1572 werd geëxecuteerd. Zijn vader was een ‘curaca’ (hoofd) over de Tinten-regio ten zuidoosten van Cuzco en runde een succesvolle handelsroute. De jonge Condorcanqui genoot de voordelen van een jezuetenopleiding, was vloeiend in zowel het koloniale Spaans als in de inheemse Quechua-talen en kon goed functioneren in beide werelden.

Toen zijn vader stierf in 1750, erfde José Gabriel niet alleen zijn ezeltrein, maar ook de curaca-status. Hij werd een succesvol handelaar die snel macht en prestige verwierf in het centrale Andes hoogland. Terzelfdertijd was hij ook verwikkeld in verscheidene (wettelijke) twisten met de Spaanse kolonisten, ten behoeve zijn curaca-status te behouden. Hij was ook getuige van de Spaanse misbruiken ten aanzien van de lokale bevolking en het toenemend ongenoegen van autochtonen ten opzichte van de koloniale heersers. Economische hervormingen hadden de efficiëntie van de belastingsheffing verbeterd, wat in grote mate de Creole en Mestizo bevolkingsgroepen van elkaar vervreemde.

Op 4 november 1780 nam Condorcanqui de naam Túpac Amaru aan en riep hij op tot het verdrijven van de Spanjaarden en het oprichten van een onafhankelijke Inka-staat. Op 6 april 1781 namen de Spanjaarden de oproerleiders gevangen en brachten ze hen naar Cuzco. Op de daaropvolgende 18e mei moest Túpac Amaru II eerst toezien hoe Bastidas en andere familieleden werden gemarteld en gedood, alvorens hij zelf werd verdronken en gevierendeeld. Zijn ledematen werden versprijd over het gebied om elke nieuwe revolutie te ontmoedigen.

Tot vandaag staat de naam Túpac Amaru symbool voor verzet.